- Katılım
- 26 Ocak 2013
- Mesajlar
- 4,225
- Tepkime puanı
- 130
- Puanları
- 63
İki arkadaşım ile bir masada sohbet ediyorum. Birisi yaşadığı depresyonu bizimle paylaşıyor. Diğer arkadaşım ve ben de dinliyoruz. Diğer arkadaşım iyi niyeti ile hemen yorum yapmayı ve tavsiye vermeyi tercih ederek;
' iyi düşün, olumlu olanları düşün, ne bileyim yüzüne değen rüzgar için bile minnet duy, akşam yatmadan önce o gün yaşadığın iyi şeyleri sırala ve yaz , bak göreceksin herşey daha iyi olacak ' gibi yorumlar yapmaya başladı. ısrarcıydı.
bense yaşam koçluğunu sohbetlerime taşımayı sevmediğim için susmayı tercih ediyordum ama müdahale etmek zorunda kaldım çünkü depresyonda olan bu kişinin beden dili konuşuyordu ki
' olumlu düşün ' telkin edildikçe geriliyordu.
hem minnet duyduğun hem de duymadıklarını yazarsan daha iyi olur demek zorunda kaldım. biraz şaşırmış bana baktılar ama bunu duyduktan sonra beden dili
' buna duyduğumu sevindim, daha rahatım şimdi ' der gibiydi ki
' bu öneri beni daha rahat hissettirdi ' diye yanıtladı.
olumlu düşünmek konusunda direten arkadaşım sordu. neden?
olumsuzlara bu kadar odaklanmış iken, eğer sadece olumlu olanı yazarsa kendisini zorlanmış ve sahte bir poliyanna oyunun içinde gibi hissedecek ve adapte olamayacaktır. 1-2 gün yazdıktan sonra sabotajcısı da devreye girecek ve bir bahane bulup olumlu/olumsuz hiçbir şey yazmayacaktır. oysa olumsuz olanı da yazmak ona kendisini daha gerçekçi ve ona faydası olan bir oyunun içinde olduğunu hissettirecektir.
çünkü hayatta olumlu kadar olumsuz da bir realite.
hatta olumsuzlar epey faydalıdır.
olumsuzların faydaları nelerdir bir bakalım.
1) olumsuzlar bize verilen hediyelerdir, onlar sayesinde rahatımız kaçar ve değişmek zorunda kalırız. bu değişim sonunda bilincimiz genişlemiş ve güzelleşmiş olur. ışık ile dolar.
2) olumlu ve olumsuz, yin&yang gibi dengededir aslında. dengede olduğunda hayat akar. olumsuzlar bir değirmende olumlulara dönüşmek için bekleyen hayat dersleridir.
tuzak : tek tuzak olumsuzların, olumluya dönüşmek için bekleyen enerjiler olduğunu idrak etmemek için çok çaba sarf etmektir. neden ben? neden benim başıma geldi? soruları sıkça sorulur. olumsuzlardan muhaf olduğumuza kendimizi o kadar inandırmışızdır ki, bu olayın yaşandığına inanmak yerine ona direniriz. oysa bu direnç ve çabanın çok az bir kısmını büyümek için sarf etsek, hayat eğlenceli bir oyun olur, o kadar
' iyi düşün, olumlu olanları düşün, ne bileyim yüzüne değen rüzgar için bile minnet duy, akşam yatmadan önce o gün yaşadığın iyi şeyleri sırala ve yaz , bak göreceksin herşey daha iyi olacak ' gibi yorumlar yapmaya başladı. ısrarcıydı.
bense yaşam koçluğunu sohbetlerime taşımayı sevmediğim için susmayı tercih ediyordum ama müdahale etmek zorunda kaldım çünkü depresyonda olan bu kişinin beden dili konuşuyordu ki
' olumlu düşün ' telkin edildikçe geriliyordu.
hem minnet duyduğun hem de duymadıklarını yazarsan daha iyi olur demek zorunda kaldım. biraz şaşırmış bana baktılar ama bunu duyduktan sonra beden dili
' buna duyduğumu sevindim, daha rahatım şimdi ' der gibiydi ki
' bu öneri beni daha rahat hissettirdi ' diye yanıtladı.
olumlu düşünmek konusunda direten arkadaşım sordu. neden?
olumsuzlara bu kadar odaklanmış iken, eğer sadece olumlu olanı yazarsa kendisini zorlanmış ve sahte bir poliyanna oyunun içinde gibi hissedecek ve adapte olamayacaktır. 1-2 gün yazdıktan sonra sabotajcısı da devreye girecek ve bir bahane bulup olumlu/olumsuz hiçbir şey yazmayacaktır. oysa olumsuz olanı da yazmak ona kendisini daha gerçekçi ve ona faydası olan bir oyunun içinde olduğunu hissettirecektir.
çünkü hayatta olumlu kadar olumsuz da bir realite.
hatta olumsuzlar epey faydalıdır.
olumsuzların faydaları nelerdir bir bakalım.
1) olumsuzlar bize verilen hediyelerdir, onlar sayesinde rahatımız kaçar ve değişmek zorunda kalırız. bu değişim sonunda bilincimiz genişlemiş ve güzelleşmiş olur. ışık ile dolar.
2) olumlu ve olumsuz, yin&yang gibi dengededir aslında. dengede olduğunda hayat akar. olumsuzlar bir değirmende olumlulara dönüşmek için bekleyen hayat dersleridir.
tuzak : tek tuzak olumsuzların, olumluya dönüşmek için bekleyen enerjiler olduğunu idrak etmemek için çok çaba sarf etmektir. neden ben? neden benim başıma geldi? soruları sıkça sorulur. olumsuzlardan muhaf olduğumuza kendimizi o kadar inandırmışızdır ki, bu olayın yaşandığına inanmak yerine ona direniriz. oysa bu direnç ve çabanın çok az bir kısmını büyümek için sarf etsek, hayat eğlenceli bir oyun olur, o kadar
