Arama sonuçlarınız

İki dirhem bi çekirdek Giyinmiş sanki afet Dedi biraz konuşalım Hay, hay güzelim sen emret Nasıl kurduysa içinde Kalmadı bitti nezaket İyisin hoşsun dedi ama Gerisi bir felaket Doldur be doldur saki Bu akşam çok beterim Yar bizi beğenmiyor Doldur da güzelleşelim Sanırdım narin biri Topa tuttu...

Ne söyledi Tanrı sana “Tozunu dumanına kat, dağıt” mı dedi Bilmediğim bir duayla Düşürdün omuzumdan melekleri Biliyorum sen de çok yoruldun ama Böyle gidiş olmaz Ürkerek uçan yaralı bir kuşun Kanadını kırmak olmaz Boşuna mı kurdum yani onca hayali Yerle bir oldu içimde ne varsa Yok mu vebali...

İstemiyorsan söyle giderim Bana böyle sessiz vedalar uymuyor Ne yalan söyler ne de boşa yemin ederim Güven olmayan yerde kalp de durmuyor Düşsen bir gece koynuma Varsa günahı boynuma Özledim çok Haberin yok Düşsen bir gece koynuma Varsa günahı boynuma Özledim çok Haberin yok Unutur muyum...

Kurtlar sofrasında aşk Bir ayağı hep kapıda Gitmek istedi bi' gün Sardı mı bir telaş Yaşanmış ne varsa Aldı koydu kapıya Ben böyle bir gidiş (oof) Görmedim arkadaş Sanırsın kırk yıllık yabancı biri Bıçak ucu gibi keskindi sözleri İçimde kaldı o gün söyleyemedim Ben seni böyle mi sevdim? Yandım...

Dökülsün gözlerimden kaldıysa yaşım Aklımı başıma alalı çok oldu, oldu Seni yazsın tarih, benim yok bi savaşım Sen bizden geçeli ne kadar zaman oldu, zaman oldu Kalbim kırık ama sorun değil Aşka küstüm o da mühim değil Şu dünyada bi sana hem de yana, yana Her neyse Bu saatten sonra adını anmam...

Dört duvar arasına gizlenmiş duygular Karanlıkta çıkar yere serer bazen Ben dedim "aşk", sen de ki "fırtına" Sana da başka surette görünmüş zaten Bir kere yan yatıp battı mı çamura Yalanlar ip gibi dizilir sıraya Kurduna, çakalına, başlarım alayına Kendimi ziyan etmem İçimize mi atalım off...

Unutamam dedin Yalan mı söyledin? Aynı son, aynı hikaye Bırak beni, bırak gideyim Canım, geçmez sandığım Günler mi açtı aramızı Ne umdum, ne gördü gözlerim Bu dokuduğum sen değilsin Unutamam dedin Yalan mı söyledin? Ben böyle pare, pare Zehir oldu yediğim, içtiğim Reva mı ettiğin? Aynı son, aynı...

Yeniden izledim o gülüşlerini Yitip giden tüm heveslerini Bırak oysunlar gözlerimi Senden başka bi' şey mi gördü Taşıyamadın kalbim taş değil Kırıldı zaten hiç hoş değil Sana ölürdüm umrunda değil Çok yazık oldu Hayat uzun ama hiç adil değil Yol sen, cam kenarı benim değil “Kendine iyi bak” deme...

Ne kaldı hatırında diye sorsan bana Kulağımda bi' tek çarpan kapı sesi Bir de gözümün önünde Yanıp kül olan seneler Kaç zaman böyle ayrı, kırgın, dağınık geçti Hesapladım, bin yıl derim hiç abartmadan Yazsam kalem düşman kesilir kağıda Anlatamam Elimde olsa alırdım zamanı geri Yatardım kapıya...

Kör bir sızı vuruyor inceden inceden Merhem getirme yaram içerden Kaç yıl oldu özledim söylemeden ölmem Azına tutkunum çok bi' şey istemem Gözyaşını sildiğin mendilin olayım Koy beni gömleğinin sol cebine Günler geceler çok zor geçti Razıyım orası yakın kalbine Gözyaşını sildiğin mendilin olayım...

Bir avukat kuyusunu öğretmene sattı. İki gün sonra avukat öğretmene geldi ve dedi ki, "Efendim, kuyuyu size sattım ama içinde suyla değil !" Suyu kullanmak istiyorsanız ekstra ödeme yapmanız gerekecek. " Öğretmen gülümsedi ve cevap verdi: "Evet, ben de size gelecektim. kuyumdan suyunu al yoksa...

Bugün biri bir yere giren çıkan belli değilse, “Burası da Dingo’nun ahırı mı?” deriz ya... Peki bu deyim nereden çıkmış biliyor musunuz? Zaman, İstanbul’da atlı tramvayların cadde boyunca takır takır ilerlediği yıllar... Tramvaylar iki atla çekiliyor ama mesele Şişhane Yokuşu’na gelince iş...

Siz sokak köpeklerini bilmezsiniz. Tanrı’nın heybesinden paylarına düşen 15 yıllık ömürlerini asla tamamlayamazlar. İtile kakıla, horlana taşlana geçen kısacık bir zaman diliminde bir güncük bile köpek tadında yaşayamadan, göç edip gidiverirler bu dünyadan. Siz sokak köpeklerini bilmezsiniz...

Eşek bir defa gittiği yolu asla unutmaz, bu yüzden değerli ve makbul kurban sayılan "develere kılavuzluk" yaparlar... Eşek, bir mühendis gibi yokuşları matematiksel bir eğimle katederek, kısa mesafeleri de virajlar alarak çıkar. Eşek, bir kere düştüğü çukura ikinci kez düşmediği gibi, bir kere...

EMİNÖNÜ- Osmanlı döneminde çarşıdaki esnafı denetleme yetkisi 'Emin'lere aitti. Semt, adını burada bulunan 'Gümrük Eminliği'nden alıyor. TAKSİM- Osmanlı zamanında sucuların; suyu, halka taksim ettikleri yer, Taksim olarak anılmaya başlandı. ÜSKÜDAR- Bizans devrinde, Skutari denilen asker...

Merak müthiş bir duygudur. Araştırmak, incelemek, derinlemesine.) Hadi gelin Tarih kokan Taşı toprağı altın dediğimiz Istanbul'un semtlerin isimleri nerden geliyor.? ŞİŞLİ- Şiş yapımıyla uğraşan ve Şişçiler diye anılan bir ailenin burada bir konağı olduğu ve 'Şişçilerin Konağı'nın zamanla...

Donmuş balık fabrikasında bir işçi çalıştırıldı Bir gün işini yaparken içerideyken yanlışlıkla buzdolabının kapısını kapattı. İmdat diye bağırmaya başladı ama iş günü sona ermişti ve fabrikada kimse kalmamıştı. Bunu fark eden donarak ölmek üzere olduğunu anladı. Ancak bir noktada fabrika bekçisi...

İki çocukla çok genç dul kalmıştı. Köyde nereye çıksa önünü biri kesip laf atıyordu. _ Çok genç dul kaldın güzel kadınsın bana varırsan seni yaşatırım .... cinsinden laflardan sıkılmıştı. Tarlaya kadınlarla mısır kırmaya gittiğinde tarla sahibi de onu tacize yeltenmiş, eline aldığı taşlarla onu...

ÖMER HAYYAM'IN KEHANETİ !!!! 1048 - 1131 yılları arasında yaşayan İranlı şair, yazar, matematikçi, filozof ve astronom Ömer Hayyam, sanki her devire uysun diye, 900 yıl önce aşağıdaki dörtlükleri yazmış...! * Celladına aşık olmuşsa bir millet, İster ezan, ister çan dinlet. İtiraz etmiyorsa sürü...

Sessiz Gemi'yi tabut ile ilişkilendirip ölüm yolcusu bildik hep. Oysa üstad Yahya Kemal için ölümden de beterdi. Ayrılıktı. Üstad Yahya Kemal, Nazım Hikmet adlı gencin evinde kendisine Türkçe şiir dersleri vermeye başlar. Aradan günler aylar geçer ve üstad Yahya Kemal Beyatlı o gencin annesine...