Gülmek;

[jeuseit]

Gülmek; ”Saf” denme riskini göze almaktır.
Ağlamak ise; ”Duygusal” görünme riskini.
Birine yakınlaşmak; ”Kendini kaptırma” riskini,
Duygularını açmak; ”Kendini ortaya koyma” riskini,
Hayalleri ve düşünceleri sergilemek ise;
“Onları başkalarına kaptırma” riskini göze almaktır.
Sevmek; “Karşılık görememe” riskini…
Yaşamak ise; ”Ölme” riskini göze almaktır.
Umutlanmak; “Hayal kırıklığına uğrama” riskini
Çabalamak ise; ”Başarısız olma” riskini göze almaktır…
Ama riskler yaşanmalıdır.
Çünkü hayatımızın en büyük riski, hiç risk almamaktır.
Hiç risk almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden korunabilir;
Ama Büyüyemez, Sevemez, Değişemez, Hissedemez, Öğrenemez.
Garanti arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle olarak yaşarken,
Bedelini; özgürlüğünü kaybederek öder.
Sadece; riski göze alabilen kişi hürdür…
Leo Buscaglia​

 

[Eylül]

Gülmek, ölümcül hastalığı olan birisinin içinde hala yaşama kıvılcımları kalmışsa, ufacık da olsa tebessümle bakar hayata.

 

[06Orbey]

Her satırı sonuna kadar doğru. Yazanın paylaşanın emeklerine yüreğine sağlık. Bu kadar çok riskin var olduğu bir alemde risksiz yaşamaya çalışmak, zaten kaybolmanın yok olmanın ta kendisidir. Yaşamak demek, evrende var olmak için savaşmak demektir. Kaybetme riski ise her savaşta mutlaka olacaktır. Bu risklerin hepsini yerinde ve zamanında göze almak insana yakışan gerekli ve anlamlı bir davranış olur. Ama yüzde yüz kaybetme riskinin var olduğunu bilerek davranıp, cahil cesareti göstermekte yersiz ve gereksizdir. Çünkü sizin gibi var olma mücadelesi veren diğer insanlar, sizi alt etmek için sizin verdiğiniz açıkları ve zayıflıkları kullanırlar.