- Katılım
- 26 Ocak 2013
- Mesajlar
- 3,726
- Tepkime puanı
- 66
- Puanları
- 48
“Düşüncede, kalben ve ruhen yalnız olup olmadığımı soruyorsun, Çocuk.
Sana ne yanıt verebilirim ki?
Yalnızlığımın başkalarının yalnızlığından daha derin ya da daha belirgin olduğunu sanmıyorum.
Herkes yalnız ve herkes kendi başına.
Her birimiz bir bilmeceyiz.
Her birimiz binlerce örtüyle örtülmüşüz ve yalnız bir insanın diğerinden,
birinin yalnızlığını anlatması ve diğerinin kendine saklaması dışında, ne farkı var?
Konuşmada biraz rahatlık, sessizlikte biraz erdem var.
Yalnızlığımın, bütün hüznüyle birlikte,
“kişiliğimin kaprisleri mi” yoksa “ben” dediğim şeyin kişiliksiz olduğunun göstergesi mi olduğunu bilmiyorum, Çocok.
Yo, bilmiyorum. Ancak, yalnızlık bir güçsüzlük belirtisiyse,
o zaman ben kesinlikle insanların en güçsüzüyüm.”
Sana ne yanıt verebilirim ki?
Yalnızlığımın başkalarının yalnızlığından daha derin ya da daha belirgin olduğunu sanmıyorum.
Herkes yalnız ve herkes kendi başına.
Her birimiz bir bilmeceyiz.
Her birimiz binlerce örtüyle örtülmüşüz ve yalnız bir insanın diğerinden,
birinin yalnızlığını anlatması ve diğerinin kendine saklaması dışında, ne farkı var?
Konuşmada biraz rahatlık, sessizlikte biraz erdem var.
Yalnızlığımın, bütün hüznüyle birlikte,
“kişiliğimin kaprisleri mi” yoksa “ben” dediğim şeyin kişiliksiz olduğunun göstergesi mi olduğunu bilmiyorum, Çocok.
Yo, bilmiyorum. Ancak, yalnızlık bir güçsüzlük belirtisiyse,
o zaman ben kesinlikle insanların en güçsüzüyüm.”